(૧) સારી નસલ કે જે વધુ દૂધ ઉત્પાદન આપતી હોય તેવા પશુઓ રાખવા. ઉદા. મુરાહ ભેંસ, સંકર ગાય વગેરે.
(૨) મિનરલ મિક્ષ્ચરનો ઉપયોગ કરવો.
(૩) અમૂલ દાણ અથવા કોઈપણ ડેરીનું સુમિશ્રિત દાણ આપવું.
(૪) રસીકરણ નિયમિત કરાવવું.
(૫) દરરોજ ૪ થી ૫ વખત થઈ કુલ ૬૦-૭૦ લિટર પાણી પીવડાવવું. ઉનાળામાં ૧૦૦ લિટર પાણી દરરોજ પાવું.
(૬) દૈનિક ૧૫-૨૦ કિલો મિશ્ર લીલો ચારો (૯-૧૨ કિલો મકાઈ/જુવાર/ઓટ તથા ૬-૮ કિલો
રજકો/ચોળા/બરસીમ) ખવડાવવો.
(૭) દરરોજ ૫-૬ કિલો જેટલો સારી ક્વોલિટીનો સૂકો ચારો નીરવો. ઉદા.સૂકો રજકો,જુવાર બાટુ વગેરે..
(૮) આરામદાયક રહેઠાણ પૂરૂ પાડવું.
(૯) વેતરે આવેલા પશુને ઓળખી સમયસર બંધાવતા જીવનકાળ દરમ્યાનનું દૂધ ઉત્પાદન વધે છે. બે વિયાણ વચ્ચેનો ગાળો ૧૪ માસ રહે તે અગત્યનું છે.
No comments:
Post a Comment